Explore the Fundatie Collection

Voor de westerse verzamelaar moeten vooral het universele karakter en de esthetische vormgeving van dit beeld een grote aantrekkingskracht hebben gehad. De statische houding, de gesloten ogen en het gestileerde kapsel verlenen het beeldje een verstilde en mysterieuze uitdrukking. Volgens de religieuze teksten van de Mahaparinirvana-sutra, toont dit 17de-eeuwse beeld de Boeddha liggend op zijn sterfbed terwijl hij een lange serie van meditaties ondergaat. Het verbeeldt de laatste van de vier belangrijkste gebeurtenissen uit zijn leven. De drie voorafgaande waren Boeddha´s geboorte, verlichting en besluit om te preken. De uiteenlopende stijlen van boeddhistische kunst vanaf de tweede helft van de 13de eeuw worden gekenmerkt door de verschillende koninkrijken van het huidige Thailand. De oudste en meest klassieke Sukhothai-stijl (ca.1250-1438) is vanaf de 15de eeuw van grote invloed geweest op de kunst van het koninkrijk Ayutthaya (1350-1767). Met behoud van klassieke uitgangspunten streefde deze stijl naar technische perfectie. Dat is goed terug te vinden in zowel de vormgeving als in de uitvoering van details van dit beeld. Kenmerkend voor de Ayutthaya-stijl is ook het brede spectrum van afbeeldingen van Boeddha. Maar uitbeeldingen van de liggende Boeddha die het nirvana ingaat, komen relatief weinig voor. Leila de Vos van Steenwijk 2005.

• Breedte: 54.0 cm