Sculpture garden
Terug naar collectie
Nicolas de Largillière
Vanitasstilleven
- Vanitasstilleven
- Nicolas de Largillière maakte carrière als portretschilder. In die hoedanigheid gaf hij zijn modellen een zekere mate van onsterfelijkheid. Op dit schilderij houdt de schilder zich echter bezig met de tegenpool van die onsterfelijkheid. Het is een mooi voorbeeld van het vanitasstilleven, een geliefd onderwerp in de 17de eeuw. De hier verzamelde voorwerpen symboliseren de eindigheid en ijdelheid van het menselijk bestaan. Het doodshoofd behoeft nauwelijks toelichting. Het horloge, dat daarvoor ligt, geeft de onverbiddelijk wegtikkende tijd aan. De bloeiende bloemen zullen spoedig verwelken. En het boek wijst erop dat we kennis en wijsheid kunnen opslaan in dikke boeken, maar dat we daarmee ons leven niet verlengen. Toch is er een sprankje hoop: de schedel is omkranst met korenaren en uit graankorrels kan nieuw leven ontspruiten - het individuele leven is eindig, maar de levenscyclus gaat steeds door. De Largillière werd in Parijs geboren, maar bracht een belangrijk deel van zijn jeugd door in Antwerpen waar hij ook zijn opleiding volgde. Omstreeks 1675 vertrok hij naar Londen, waar hij op 21-jarige leeftijd dit stilleven schilderde. Het is dus het product van een Fransman in Engeland, dat volledig geworteld is in de Nederlandse schilderkunst. Fred Meijer RKD 2005.
- Nicolas de Largillière
- 1677
- doek hoogte: 76.0 cm
- doek breedte: 62.5 cm
- lijst hoogte: 87.0 cm
- lijst breedte: 73.5 cm
- olieverf op doek
- Museum de Fundatie, Zwolle en Heino/Wijhe
- 0000002147