JEROEN KRABBÉ - Gedroomde paradijzen

Inspiratiebron voor de nieuwe serie schilderijen Gedroomde paradijzen van Jeroen Krabbé vormen zijn reizen naar Tahiti, Hiva Oa en Martinique. Hij bezocht de tropische eilanden in de voetsporen van Paul Gauguin voor de tv-serie Krabbé zoekt Gauguin. Het resultaat is een reeks van 12 landschappen die barsten van kleur en emotie. 

De tentoonstelling Gedroomde paradijzen is te zien in de Fundatie Zwolle. Drie eerdere series (Het late licht, Dum Vivimus Vivamus en De ondergang van Abraham Reiss) zijn geëxposeerd in Kasteel het Nijenhuis.

Jeroen Krabbé bij Jinek

_{Jeroen Krabbé, Tahiti, 2018, olie op linnen 160 x 120 cm.}

In 1891 emigreerde Paul Gauguin naar Tahiti. Hij verliet Parijs op zoek naar bronnen voor nieuwe wegen in de kunst, ver weg, in tropische paradijzen. Hij keerde de beschaving van het geïndustrialiseerde Europa de rug toe, om de essentie van de mens te vinden in een wereld waarin de breuk met de natuur nog niet voltrokken was. Na de emancipatie van de beeldende kunst ten tijde van de romantiek en de fundamentele beleving van de l’art pour l’art-gedachte in het impressionisme leek de kunst een eindpunt bereikt te hebben. De weergave van het moment, het vasthouden van de lichtstraal in een paar trefzekere verfstreken zoals Monet zo meesterlijk kon, was enerzijds een bevrijding van de loden last van betekenis, maar anderzijds ook een doodlopende weg. Grote talenten na de gigant Monet zoeken andere richtingen in de kunst. Ze herdefiniëren de maatschappelijke betekenis buiten het domein van verf en doek. Dat deed Vincent van Gogh, met zijn sociaal engagement en zijn expressiviteit en dat deed Paul Gauguin ook, door af te reizen naar die plekken waar het leven nog puur was. Het paradijs… en daar maakte hij zijn schilderijen, die onze blik op de kunst blijvend hebben beïnvloed. Gedroomde paradijzen, want ze waren als een nieuwe weg uit de geïndustrialiseerde wereld.

Jeroen Krabbé reisde in 2018 voor AvroTros’ Krabbé zoekt Gauguin naar Tahiti, Hiva Oa en Martinique. Eerder maakte hij documentaires over Vincent van Gogh en  Pablo Picasso. Wat bij Gauguin gebeurde is dat Krabbé zich door zijn onderwerp heeft laten inspireren en twaalf schilderijen maakte die in Museum de Fundatie getoond worden. Zinderende landschappen, zeegezichten, die soms vederlicht zijn en vaak ook diep, zwaar en zuigend, alsof de oceaan tot aan de rand gevuld is met monsters. Sublieme schilderijen waarin schoonheid en gevaar dicht naast elkaar lijken te liggen.

_{Fotograaf: Marit van der Meer.}

_{Jeroen Krabbé, Hiva Oa 2, 2018, olie op linnen 120 x 160 cm.}

Jeroen Krabbé manifesteerde zich bij de Fundatie in 2008 in zijn grote overzichtstentoonstelling als de schilder van het paradijs. Paradijzen met een kritische noot, want mensen ontbraken daarin, wat ze zeker niet minder lieflijk maken. De kunstenaar toonde in de jaren die volgden zijn indrukwekkende serie over het leven van en de moord op zijn grootvader Abraham Reiss. Vervolgens liet hij zijn vroege herinneringen zien waarin hij welhaast surrealistisch de kinderfantasie verbeeldde. Holocaust en jeugd, dicht naast elkaar. In de zomer van 2017 was het landschap rond Dalfsen zijn onderwerp in schilderijen die de schilder op de rand van de abstractie brachten. Nu hangen in Zwolle de Gedroomde paradijzen van Jeroen Krabbé waarbij hij uit dezelfde bron putte als Paul Gauguin.

_{Jeroen Krabbé, Hiva Oa – Gauguin’s Graf, 2018, olie op linnen 160 x 120 cm.}

Drie series van Jeroen Krabbé die eerder te zien waren in de Fundatie worden geëxposeerd in Kasteel het Nijenhuis in Heino/Wijhe: De ondergang van Abraham Reiss (2010), Dum Vivimus Vivamus (2013) en Het late licht (2017). Op 5 december 2019 wordt Jeroen Krabbé 75 jaar.

Bij de tentoonstelling verschijnt een gelijknamig boek bij Uitgeverij Waanders & de Kunst met daarin een gesprek tussen Jeroen Krabbé en Ralph Keuning en een bijdrage van regisseur Richard den Dulk. 

_{Jeroen Krabbé, Martinique – Grand Rivière Baie, 2018, olie op linnen 120 x 160 cm.}

Blijf op de hoogte