“The one who is able to transform a visible impression by simple means of a color melody in order to realize all his thoughts has mastered his own self” – Marianne von Werefkin

Muziek speelde een grote rol in de salon van Werefkin. Er kwamen geregeld muzikanten over de vloer om hun visie op de kunsten te delen.

Voor de Roze Salon in het museum is een aantal studenten van het Conservatorium in Zwolle gevraagd om muziek uit de tijd van Werefkin te bestuderen, hun favorieten te kiezen én zelf muziek te componeren! Studenten van de Master of Music van het ArtEZ Conservatorium in Zwolle brengen op zaterdag 30 november geïnspireerd op het leven en werk van Werefkin acht verschillende performances ten gehore die aansluiten bij het werk van Marianne von Werefkin. Aanknopingspunten zijn onder andere het thema vrouwen in de kunst, interdisciplinariteit, het nomadische leven dat Marianne von Werefkin leidde en expressie en kleurgebruik. 

Geïnspireerd door het schilderij “Schneewirbel” van Marianne von Werefkin zijn de studenten aan de slag gegaan met het vertalen van de vormen, kleuren en bewegingen naar een muzikaal concept waarbij ze in feite gezamenlijk improviseren op het schilderij. Omdat de Roze Salon een soort laboratorium was voor verschillende kunstenaars willen ze het publiek ook laten experimenteren. Door de muziek weer te vertalen naar beeldende kunst en daarmee hun improvisatie te beïnvloeden hopen ze gezamenlijk een nieuw kunstwerk te creëren en wellicht een nieuwe vorm te vinden tussen beeldende kunst en muziek.  

_{Marianne von Werefkin - Schneewirbel, 1915, Lentos Kunstmuseum Linz}

Er zullen bestaande stukken van onder andere Ravel (1875-1937), Debussy (1862-1918), Schönberg (1874-1951) en Shostakovich (1906-1975) te horen zijn, maar ook composities die de studenten speciaal voor deze ‘roze salon’ gecomponeerd hebben, zullen uitgevoerd worden.

Bekijk hier de performances van een van de groepjes ArtEZ-studenten:

De studenten hebben een playlist gemaakt met muziek uit die tijd, waar ze zich door laten inspireren.

Kunstenaars:

Carmen de Haan
Trienke Dijkstra
Bas Spitzen
Joshua Hullu Tchelik
Xueshen Jin

Muziek in de salon van Werefkin

In het Rusland van de jaren 70 van de 19e eeuw kreeg Marianne von Werefkin niet alleen tekenles aan huis, maar ook muziekles. Een goede muzikale ontwikkeling was volgens haar ouders een belangrijk onderdeel van de algemene ontwikkeling.

De liefde voor muziek bleef in het verdere leven van Werefkin een grote rol spelen. Ze liet zich inspireren door muzikanten uit die tijd, bijvoorbeeld door de Russische componist Sergej Rachmaninov. In München kwam Werefkin veelal in aanraking met vooraanstaande muzikanten. Eén van deze muzikanten was de Russische operazangeres Olga Hartman._{Olga Hartmann en haar man}

Net als Werefkin, had Hartman een rijkelijk culturele jeugd. Haar ouders organiseerden geregeld feesten met live opera, cabaret, theater en dans. Toen Olga de volwassen leeftijd bereikte nam ze zanglessen in Italië. Niet veel later kreeg ze de hoofdrol in de opera-trilogie Oresteia. Vanaf dat moment stond ze bekend als een gevierd operazangeres.

Naast een gezamenlijke liefde voor muziek, deelden Hartman en Werefkin ook een fascinatie voor het bovennatuurlijke. Na boeken te hebben gelezen van esoterische schrijver Helena Blavatsky, besloten ze op een avond een eigen Ouija-bord te maken, om zo contact te leggen met het bovennatuurlijke. Ze stelden een aantal vragen aan het bord en de pijl wees zowaar een aantal letters aan.

Op latere leeftijd verhuisde ze met haar man naar New Mexico, waar ze zich vooral bezighield met het promoten van de muziek van haar man. Volledig in de geest van Werefkin organiseerde ze geregeld haar eigen ‘salon’, waarbij ze vrienden en kennissen uitnodigde om samen te komen en van gedachten te wisselen.

Plan je bezoek
Blijf op de hoogte